Ատելության մասին

Ատում եմ, քանզի անզոր եմ այն ուժերի հանդեպ, որոնք իմ դժբախտության պատճառն են: Մինչդեռ՝ ատելության խոսքը արգելված է:

Այլոց մասին կամ լավ, կամ՝ ոչինչ:

Իսկ ԷԳՈՍ ընդվզում է, ցանկանում է չեզոքացնել իրեն սպառնացող մահացու վտանգները:

ԱԳՐԵՍԻԱ՞, ՄԵԶ ԱՅՆ ԹՈՒՅԼ ՉԵՆ ՏԱ:

ՈՒրեմն՝ ԱՎՏՈԱԳՐԵՍԻԱ՝ ինքնաոչնչացում, ինչին մենք ականատես եղանք վերջերս:

Ես ատում եմ, ասել է, թե հոգիս երևույթ կամ աներևույթ տագնապներից խռովված է:

Ասում են` երջանիկ ազգերը պատմություն չունեն: Ես ունեմ, ու դարերի խորքից լսում եմ դատավճիռս՝

ԱՊՐԵԻՐ ԱՅՆՊԵՍ, ՈՐ ՔԵԶ ԱՏԵԻՆ: ԱՏԵԻՆ ԱՅՆՊԵՍ, ԻՆՉՊԵՍ ԱՆԶՈՐՆԵՐՆ ԱՏՈւՄ ԵՆ ՀԶՈՐՆԵՐԻՆ:

Բոլոր ժամանակներում եղել են ու կան ատելի ռեժիմներ և այդ ուժերին ատող տառապյալ ժողովուրդներ: Հիմա կրկին փորձությունների ու տառապանքների փուլում ենք:

Կտեսնե՞նք կրկին Հայոց վերածնունդը:

Հուսանք` այո՛, թեպետ, ՊՈԼԻՏՈԳԵՆԵՏԻԿ ՀԻԵՐԱՐԽԻԱՅԻ այս դասավորության մեջ, երբ խախտված է պատմական օրինաչափությունների շքահանդեսը՝ ՊԱՐԱԴԻԳՄԱՆ, դժվար, թե հաջողենք:

Գարուշ ՔՈԹԱՆՋՅԱՆ

Մեկնաբանություններ